De afgelopen week zijn we een paar dagen op bezoek geweest bij Ulrum en zijn bewoners. Wij hebben ons verdiept in de opgave ‘Opplussen’. Dat houdt heel concreet in: hoe pas je je woning aan zodat je er oud kunt worden. Daarvoor hebben we een aantal (huur)woningen bekeken en de bewoners gesproken. De afspraken met bewoners waren in een mum van tijd gemaakt me medewerking van Roelof Noorda en Hans van der Heijden. We werden overal heel gastvrij ontvangen.
Prettig blijven wonen in Ulrum is niet alleen afhankelijk van de woning, maar ook van de gemeenschap waar je in leeft. De bewoners die we hebben gesproken hebben allemaal een sterke band met Ulrum, ze zijn er of geboren, of wonen er al jaren, en hebben vaak ook familie binnen het dorp. Ze helpen elkaar met diverse taken, van het buiten zetten van een kliko, het verzorgen van transport naar het zwembad, oppassen op kinderen tot het helpen aanleggen van een onderhoudsarme tuin .
Daar waar onze overheid zich zo druk maakt om ons van verzorgingstaat naar participatiesamenleving om te vormen, is dit in Ulrum altijd al een onderdeel in het dorp geweest. Natuurlijk niet iedereen doet er in even grote mate aan mee, maar toch blijkt uit de gesprekken dat een groot deel het “noaberschap” hoog in het vaandel heeft. Het verminderen van de zorgvoorzieningen ziet men wel als iets wat een beperking oplevert voor de zelfstandigheid. Nu wordt alles vrijwillig gedaan en men zou niet de kinderen of de buren willen verplichten om zorg te verlenen. Ulrummers zijn honkvast en willen graag zelfstandig blijven.
Het opzetten van Dörpszörg voorziet in het ondersteunen van de zorg. Zo lang mogelijk zelfstandig, of met minimale hulpvraag, betekent ook dat je woning hiervoor de ruimte kan geven. Bij het bekijken van de woningen blijken de bewoners vaak al nagedacht te hebben hoe ze met kleine aanpassingen denken nog lang in de woning te kunnen blijven wonen. Het plaatsen van een traplift en het aanpassen van de badkamer met een tweede toilet zijn de belangrijkste ingrepen.
Een woning die bijdraagt aan lang zelfstandig wonen, maar die ook voor de toekomst voor andere doelgroepen geschikt is. Met het in kaart brengen van de wensen en (on)mogelijkheden hopen we een bijdrage te leveren aan de te maken keuzes in aanpak en uitvoering. Graag laten we binnenkort meer van ons horen!
Annet en Sjoukje
Leuk om jullie verhaal te lezen. Met ogen van buitenstaanders ga je soms ook anders kijken. Goed om te lezen dat veel bewoners een goede band met het dorp hebben en zich bewust dat het belangrijk is na te denken over woning aanpassingen en voorzieningen aanbrengen. Opplussen, mooi toch! Ook de noaberhulp leeft hier volop. We delen in Ulrum, “samen werkt beter”