Dinsdag
Bij wie: Willy en Roelof Noorda
Aan tafel om: 17:00 uur
Op tafel: gekookte aardappelen, spruitjes met spek, sudderlapje en braadworstjes
Toe: vanille- en frambozenvla met ingemaakte peertjes
Het is even haasten (zelf eet ik meestal wat later), maar iets na vijven schuif ik gezellig aan bij Willy en Roelof. De pannen staan al op tafel en we kunnen direct opscheppen. Als de deksels worden opgetild ontsnapt de hete stoom van de aardappelen en spruitjes (met spekjes). Het zijn dezelfde pannen als waar mijn eigen moeder vroeger ook het eten op tafel zette. Grappig.
Het sudderlapje wordt eerlijk verdeeld. En er komt meteen een worstje naast te liggen. “Met zijn tweetjes is zo’n half lapje prima, maar nu met zijn drieën wordt het wel een heel klein stukje. Ik heb er toch nog maar wat worstjes bij gebakken”, zegt Willy
“We eten eigenlijk altijd aardappelen, groenten en een stukje vlees”, vertelt ze. “Ook omdat Roelof niet zo van rijst en pasta houdt.” Roelof eet rustig door, maakt een instemmend geluid en schept nog eens op. “Zelf eet ik wel eens iets als nasi hoor, op avonden dat hij niet mee eet.”
Willy houdt niet van koken vertelt ze. Maar het wordt al snel duidelijk dat ze daarmee vooral op het dagelijkse avondeten doelt. Want ze pakt wel graag uit met lekkernijen als poffert of gelei. Vlierbessengelei, bijvoorbeeld. Of de peertjes die ze serveert bij het nagerecht. “Vorige week kwamen ze langs om peren en appels te verkopen voor de peuterspeelzaal en Roelof nam meteen een dubbele hoeveelheid. Tja, dan moet ik er natuurlijk wel iets mee”, zegt ze lachend.
En dan zijn de borden leeg en is de tijd op. Voor vanavond staat er namelijk nog een ziekenbezoek gepland in Groningen. Tijdens de afwas kan ik nog even snel haar recept voor vlierbessengelei noteren (“vooral lekker voor door de yoghurt of vla”) en dan ga ik al weer weg. Met opnieuw een goed gevulde maag. En volgens mij een echte Ulrummer eetervaring rijker…
