Dear Ulrum – Dag 4

Dear Ulrum,

We hebben nu vier volledige dagen van je gastvrijheid gebruik mogen maken. Vier dagen op straat voor mij om je bewoners te interviewen en vier dagen in de projectruimte voor Marlies om de interviews te beluisteren en deze vast te leggen in een tekening. Slechts een wandeling langs de zee en een fietstochtje naar Zoutkamp en terug hebben ervoor gezorgd dat we je even los konden laten.

Ulrum, je hebt ons nu in je greep. We deinen mee in je ritme, simpelweg omdat we geen andere keuze hebben. De taakverdeling, de onszelf opgelegde verplichtingen en onthoudingen (Marlies die het dorp niet zal zien en ik  die geheel volgens situationistisch gebruik door het dorp ‘dwaal’ zonder een kaart gebruiken, op zoek naar ontmoetingen) en meer aardse zaken als de openingstijden van de enige supermarkt die je rijk bent. Maar dit is goed. De verhalen stapelen zich op, de tekening groeit, de koelkast is gevuld en het huis voelt als thuis. De tweede week bij jou zal zo mogelijk nog inniger worden dan de eerste, dat is zeker.

Hartelijks en tot gauw,
Remy